Wednesday, December 31

Verdraagsaamheid in 2009

So 'n paar weke terug is 'n nuwe beeldhouwerk wat reg voor die Diwan van die Kroonprins van Abu Dhabi staan onthul en ek het gedink dis ook 'n goeie boodskap vir 2009.Hierdie "werk" bestaan uit 9 individuele brons letters wat saam die woord "Tolerance" uitspel. Die kunstenaar is Guy Ferrer van Frankryk. Die beeld is vir die mense van Abu Dhabi - almal wat hier bly, werk en besoek geskenk deur die kroonprins van Abu Dhabi. Hy het ook gese dat vroeer jare was die land gefokus om 'n goeie infrastruktuur, brue, vervoer en gebou daar gestel te kry en nou dat die land ontwikkel wil hulle seker maak dat mense die middelpunt is van wat hulle doen. Die gedagte aan die beelhouwerk het reeds in 2004 ontstaan en die kunstenaar se sy werk simboliseer die waarde van "harmony, peace and love." Hulle beplan ook om rondom 'n parkie te maak sodat mense daar kan piekniek hou en ook die beelde geniet. Met alles wat nou in die wereld en die Midde Ooste aangaan dink ek 'n bietjie "tolerence" van mekaar kan 'n groot verskil maak. So kom ons verdra mekaar, of ons nou anders lyk, dink of doen in hierdie nuwe jaar en kyk net watter verskil dit kan maak. 'n Baie Voorspoedige 2009 vir almal van julle!

Tuesday, December 30

K-e-g-e-l is 'n moeilike woord

Probeer 'n bietjie vir ten minste een volle dag net Afrikaans praat sonder om 'n engelse woord te gebruik .... nie maklik nie, kan ek julle vertel. Nie dat mens nie die woorde ken nie, maar om 'n bietjie hier en daar te mix is al deel van ons daaglikse bestaan, ons kom dit nie eers meer agter nie. Met twee besoekers wat moet Afrikaans, moet ons mooi dink om nie te meng nie en ook om die regte woorde te gebruik. Toe ek dus voorstel ons gaan "kegelbal" kyk selfs my kinders op met 'n frons (en dis nie asof hulle my dit nog nooit hoor se het nie). Stella lyk nie te opgewonde terwyl sy vir Leo wag wat 'n paar skoene moet aanprobeer voordat hy sy regte nonmmer kry nie.Dit lyk asof Stella 'n groot waatlemoen gaan rol. Dis die kleinste balnr maar nog steeds swaar om te dra, hoe gaan sy dit ooit gerol kry? Nelmari byderhand om 'n bietjie wenke en raad wat miskien kan help om die bal uit die gangetjie te hou. Die aksie is daar, maar die bal val reg voor by die lyn en rol amper verewig na die kegels toe. Elke keer as sy die bal klaar gerol het, val sy op haar knie en bid die bal in die regte rigting. Leo aan die anderkant is 'n bondeltjie energie (soos Taffy maat) en hy wil net begin en die wedstryd wen en klaarkry sodat hy die volgende een kan begin :-). Kyk net die aksie! Die bal tref die kegels en die man spring in die lug van blydskap en die gesiggie se alles. Hierdie man is opgewonde en hy het na elke goeie rol so 'n klein dansie wat uitgevoer word. Die seuns doen 'n "little-five" na elke goeie rol. William is duidelik nog 'n bietjie verroes van lanklaas speel, maar kom gou-gou by. Nelmari is baie ernstig terwyl sy die bal rol. Daar is ook 'n kansie om elkeen 'n lekker melkskommel te drink.
Die nuwe woorde van die dag was "kegel" en "kegelbaan" wat groot en moeilike woorde is, maar baie makliker as my franse woord wat ek moes leer. Ek dink dis iets soos jonty en toe vertel ek hulle ek weet van Jonty Rhodes hulle hoef my nie dit te leer nie :-)

Sunday, December 28

Ons kuier bietjie by die huis

Terwyl almal van ons nou bietjie rustiger geraak het rondom die Kersvieringe en baie begin regmaak vir die Nuwe Jaar vierings, vier die UAE ook vandag een of ander dag en die dorp loop oor met mense. Dis soos mensneste wat oopgekrap is. Die weer is koel en die mis hang die dorp toe en mens wil net winter-winter speel en nie jou voete by die deur uitsit nie. Ons is so gelukkig om 'n besoek van ou-Voortrekkervriende van SA te kry. Sarie en Hannes het vir hulle nuwe kleinkinders kom kuier en ons kry ook kans om die kleingoed te sien, te vat en vas te hou. Terwyl die manne iets koels by 'n bekende duitse restaurant gaan soek het, het die vroue tuisgebly sodat Yannis en Zanke (mamma Beatrix se dit beteken altwee "gift of God") hulle melkies kan geniet.Die tweeling is nou twee weke oud en so oulik en soet. Ouma Sarie vertel dat sy haar organisasievermoe in werking gekry het, en sowaar die bababedjie saans in haar en oupa Hannes se kamer het om pop te kan speel. Is hulle nie pragtig nie? Klein Zanke wil niks mis van al die gesels nie, en Yannis is bietjie lui om wakker te word se ouma Sarie. In al die tyd wat hulle gekuier het, het die tweetjies nie een huil geluidjie gemaak nie. Pappa Eugene se ouma Sarie hou hulle so baie vas, hy moet op hulle blog kyk na foto's om te sien hoe hulle lyk :-). Julle moet bietjie hier gaan loer, hoe oulik die tweeling is.


Dan het ons ook twee kinders wat vir die volgende twee weke by ons vanaf Ethopie kuier om bietjie Afrikaans te leer. Ek het geweet mens "tel die beste blogmaats" op die internet op, maar ek het nooit gedink ek sou "twee kinders op die internet optel" vir 'n kuier nie. :-)


Christine I wanted to show you photo's of the kids, but they were so tired that the only photo's I could take were the kids sleeping.Leo wanted to stay in bed this morning. Stella during our visit to the beach :-) Hopefully everybody will be awake today so that we can do something fun.


Om twee vreemde kinders vir vakansie te he kan so 'n groot risiko wees, maar die twee is sulke oulike kinders en het ons hulle al vreeslik geniet! So kom loer gereeld wat hulle hier in die land van die kamele aanvang terwyl hulle meer van ons mooi taal leer.

Friday, December 26

Kersfees by ons

Hier is sommer 'n paar foto'tjies van dinge wat rondom Ou Kersdag en Kersfees met die Holloways hier in die woestynland gebeur het. Die diere in die huis dra groot by om almal in 'n kersstemming te kry. Dawn haal alles van die boom af en almal kry boomgeskenkies van haar. Geskenkies is nie veilig nie en sy dood oor al die strikke en linte totdat sy haar eie een kry en toe moes julle die sports sien. Ons kuier vinnig met Jenny wie se verjaarsdag ons gemis het met ons vakansie en natuurlik moet sy haar geskenkie oopmaak voordat die Kerspresente kom. Sy het so groot geword en is nou vreeslik oulik. Ek hoor sy het nou ook 'n klavier wat sy speel en sing en op versoek het sy geen probleem om vir ons 'n liedjie te sing nie. Sal haar moet gaan afneem tydens een van haar "opvoerings". Tata ek gaan saam met Nelmari .... sy dood oor Nelmari en huil sommer toe Nelmari nie saam met hulle huistoe gaan nie. William wil met alle geweld een van die Lindt kersvaders met die goue klokkies he -- weet nie of hy gedink het dis 'n belegging nie, maar dit word baie vinnig in die monde bele. Geskenke oopmaak wys Nelmari dat sy nogsteeds die "baba" in die huis is. Ek wil daai ene he ..... Gelukkig het ons reeds die geskenkies uitgeruil die vorige aand, wat Kersoggend is die dorpie heeltemal weggesteek onder die mis. Eddie het hierdie foto's van hulle kantoorgebou se dak geneem. Vir die laaste paar jare eet ons ons Kersete by die Beach Hotel en soos gewoonlik is die besluit oor wat om te eet 'n groot ene. Nelmari en William kyk eers mooi voordat hulle begin. Die werkers (elfies) sing soos gewoonlik vir kersliedjies terwyl hulle tussen die mense deurstap - hulle sing baie mooi. Met Kersfees amper verby is die kerskouse leeg en besluit Didi, ons peethond, (want sy ma hou nog vakansie in SA) dis die beste plek om in te slaap! Ek hoop dat julle almal 'n heerlike dag saam met familie en/of vriende deurgebring het.

Tuesday, December 23

Geseende Kersfees vir julle almal

Kersfees voel nie heeltemal soos Kersfees vanjaar nie, dis al asof ek sukkel om aan die gang te kom. Met die kort vakansie Nov/Des het ons nog nie 'n boom opgehad nie en vandat ons die 16de terug is, voel dit Kersfees is op ons en daar is nog niks gedoen nie...Miskien is dit ook omdat al die kinders vir die eerste keer nie by die huis gaan wees nie. James het darem 'n foto gestuur van die gemaakte kersboom (baie oulike Leane) en die kerskouse met geskenke in wat ek saamgestuur het. (Terloops daai stoel is die sitkamer). Miskien is dit omdat ek vanjaar nie regtig in die winkels loop en daai Kersgevoel kry nie. Dit kan ook wees dat ek nog erg vakansie oa met die deurwerk van die vakansie en troufoto's. Maar ons onderbreek dit nou eers .............
Die Kersboom is op en die klein baba katjie help om die versierings mooi deur die hele huis te versprei dat ons die gevoel kan kry so van hier vanaf die woestyn aan almal wat my blog lees .... 'n Baie Geseender Kersfees van ons Almal. Mag ons ook tydens hierdie spesiale Christusfees onthou dat Hy vir ons ALMAL die grootste geskenk moontlik kon gee .... ons moet dit net neem en ons s'n maak ons hoef nie eers te wag tot Kersdag nie.
Lief vir julle

Saturday, December 20

'n Plek van Rus

As mens op 'n ou kaart gaan loer, sal die vroegste kaart wat in 1693 geteken deur ene Pierre Mortiere sien dat die dorpie wat nou as Paternoster bekend is, bekend was as "St Martins Bay". Wat vir my besonders van die naam Paternoster is, is dat dit "Onse Vader" meen. En dis 'n plek waar mens Ons Vader se hand in alles kan sien met sy uitgestrekte wit strande, en absolute eenvoud. Ek hoor dat ek vroeer nie in die Weskus wou bly nie, maar as ek nou die ontwikkeling by al die plekke en Onrus sien, voel ek dit was een van my groot foute om so oor 'n plek soos Paternoster te voel. Met ons laaste studie wat oor Rus gaan, is dit 'n plek waar mens regtig Rus kan ervaar. Reeds vroeg met die opstaan het ons geweet hierdie plek is anders ... hoe dan anders want terwyl ek koffie op die balkon sit en drink is dit my uitsig en nie net een nie, maar sommer 'n paar walvisse wat in die baai speel. Die kinders sit dadelik af strand toe waar 'n lekker groot ou hond vriende maak en met hulle speel. Hy word sommer "aangeneem" vir die vakansie en dit pla hom min. Hy volg hulle terug huis toe en speel alte lekker saam. Selfs as hy 'n rustyd neem, doen hy dit langs hulle of sommer binne die huis se deur.


Ek hoef nie te se dat Nelmari heeltemal gevoel het sy's in 'n hondehemel nie veral toe nog 'n maat Bonzo kom saamspeel.

Ons het gereel dat hulle op 'n kayak-safari gaan, maar hulle laat weet die wind op die see en die seestrome te erg en die twee sit maar in die bootjie voor die huis ... nie dat hulle enige plek hiermee sal kan gaan nie.


William geniet die water waar hy nog beter as op Onrus kan skimboard en demonstreer vir ons hoe mens dit doen .......


en natuurlik hoe mens dit nie doen nie.

Die kinders is onmiddelik weskus-bekeerlinge en se dis waar hulle wil bly en ek kry hulle glad nie weg sodat ons die ander dorpies ook kan verken nie. Maar ons kry darem vinnig kans om deur die dorpie te ry en William koop net erwe met sy verbeelding. Mall gewys is die winkel en 'n klein supermark al wat in die dorp is. "Oep ve Koep" se die bordjie en ek vra waar is die brood wat hulle adverteer hulle het. "Net 'n oomblik" se die eienaar, "ek gaan haal gou een uit die oond"! Wat wil mens meer he, die naaste dorp met groot winkekls is 13 km ver in noodgeval. Sommer so langs die huis word 'n tent afdak met vlae staangemaak vir 'n see-troue is dit nie mooi nie? Die hawe is net so rustig en slegs wanneer die vistermanne terugkom met hulle vangs vir die dag, word daar ernstig beweeg. Ek lees een van Uys Krige se aanhalings teen die muur by die Paternoster hotel wat nog net so lyk soos toe ek baie jare as kind daar naby gekamp het ... (dis nou die hotel en nie die aanhaling nie)

"Ken jy die see. Meneer ken jy die see? Hy lyk nou soos jou voorstoep blinkgeskuur en kalm soos min dinge hier benee, maar, hy's gevaarliker as vlam of voor. Dan se jy nog, Meneer, die vis is daar."