Terwyl almal van ons nou bietjie rustiger geraak het rondom die Kersvieringe en baie begin regmaak vir die Nuwe Jaar vierings, vier die UAE ook vandag een of ander dag en die dorp loop oor met mense. Dis soos mensneste wat oopgekrap is. Die weer is koel en die mis hang die dorp toe en mens wil net winter-winter speel en nie jou voete by die deur uitsit nie. Ons is so gelukkig om 'n besoek van ou-Voortrekkervriende van SA te kry. Sarie en Hannes het vir hulle nuwe kleinkinders kom kuier en ons kry ook kans om die kleingoed te sien, te vat en vas te hou. 
Terwyl die manne iets koels by 'n bekende duitse restaurant gaan soek het, het die vroue tuisgebly sodat Yannis en Zanke (mamma Beatrix se dit beteken altwee "gift of God") hulle melkies kan geniet.
Die tweeling is nou twee weke oud en so oulik en soet. Ouma Sarie vertel dat sy haar organisasievermoe in werking gekry het, en sowaar die bababedjie saans in haar en oupa Hannes se kamer het om pop te kan speel. 
Is hulle nie pragtig nie? Klein Zanke wil niks mis van al die gesels nie, en Yannis is bietjie lui om wakker te word se ouma Sarie. In al die tyd wat hulle gekuier het, het die tweetjies nie een huil geluidjie gemaak nie. Pappa Eugene se ouma Sarie hou hulle so baie vas, hy moet op hulle blog kyk na foto's om te sien hoe hulle lyk :-). Julle moet bietjie hier gaan loer, hoe oulik die tweeling is.
Terwyl die manne iets koels by 'n bekende duitse restaurant gaan soek het, het die vroue tuisgebly sodat Yannis en Zanke (mamma Beatrix se dit beteken altwee "gift of God") hulle melkies kan geniet.Die tweeling is nou twee weke oud en so oulik en soet. Ouma Sarie vertel dat sy haar organisasievermoe in werking gekry het, en sowaar die bababedjie saans in haar en oupa Hannes se kamer het om pop te kan speel. Is hulle nie pragtig nie? Klein Zanke wil niks mis van al die gesels nie, en Yannis is bietjie lui om wakker te word se ouma Sarie. In al die tyd wat hulle gekuier het, het die tweetjies nie een huil geluidjie gemaak nie. Pappa Eugene se ouma Sarie hou hulle so baie vas, hy moet op hulle blog kyk na foto's om te sien hoe hulle lyk :-). Julle moet bietjie hier gaan loer, hoe oulik die tweeling is. Dan het ons ook twee kinders wat vir die volgende twee weke by ons vanaf Ethopie kuier om bietjie Afrikaans te leer. Ek het geweet mens "tel die beste blogmaats" op die internet op, maar ek het nooit gedink ek sou "twee kinders op die internet optel" vir 'n kuier nie. :-)
Christine I wanted to show you photo's of the kids, but they were so tired that the only photo's I could take were the kids sleeping.
Leo wanted to stay in bed this morning. 
Stella during our visit to the beach :-) Hopefully everybody will be awake today so that we can do something fun.
Om twee vreemde kinders vir vakansie te he kan so 'n groot risiko wees, maar die twee is sulke oulike kinders en het ons hulle al vreeslik geniet! So kom loer gereeld wat hulle hier in die land van die kamele aanvang terwyl hulle meer van ons mooi taal leer.
Die chef berei ons "groente" voor en die manne en Nelmari hou hom fyn dop. 
Die chef is op sy stukke vanand en 'n groot entertainer. Gou gou het hy vir die kinders elkeen 'n naam ... Liam is "Sir Lee" en Armand word "Mr Four Eyes" genoem en hy sonder veral vir Sir Lee uit vir al sy toertjies. 
Sir Lee kry sy eie chef hoed en met 'n eerste probeerslag het hy ook die stokkies-eet onder die knie. Hier beteken speel met kos heeltemal iets anders as in jou eie eetkamer. Die chef probeer kos van die plaat in die ouens se monde gooi en kyk hoe vang die klomp dit. 
Liam se stukkie maak dit net-net nie. 
Lyk asof Anton hierdie kompetisie met die eier gaan wen. Kyk hoe geniet Sir Lee dit. 
Armand wag om te sien hoe suksesvol hy gaan wees. 
Vanessa maak oe toe en hoop vir die beste. 
Vanesse is ook heel trots op haarself dat sy vanaand prawns eet (iets wat sy nooit wil doen nie) en Anton wys ons hoekom die Japanese nie mors as hulle rys met stokkies eet nie. 
Die "favorite" van die aand kry afrigting in 'n "Japanese Chef houding" en hy lyk gevaarlik met die messe.
Ons het so bietjie ons boeke en musiek aan die groep in Al Ain gaan bekendstel. Hoekom sal Greg so lyk wonder ek? Die Sloans het ons uitgeneem vir ete by Chili's en ek's baie trots op myself dat ek die kamera nie eenkeer in die restaurant uitgehaal het nie. (Ek kan byvoeg die ander kon dit nie glo nie en wou sommer vir my foto's neem). 
Na ete het van die ander groeplede by ons aangesluit en ons het lekker beplan. Natuurlik wys ons graag die mense ons musiek en na die afsluiting sluit ons af met Glory and Honor. Loer bietjie 
Chrispin kom om die hoek en hoor/sien die volwassenes aan die sing. 
Dan is Vicky nog 'n bobaas bakster en ons kuier lekker met kaaskoek en souttertjies. Greg hou nie sy bord vir nog nie, hy wil eintlik net vir "Buddy" (die hond) 'n stukkie he :-). 
Die kinders het in die hitte sommer buite in die swembadjie geplas. Dan is dit rugby en omdat Abu Dhabi 'n verpad terug is van Al Ain gaan ons deur die martelproses van kyk daar. As ek geweet het ons gaan "so goed speel", het ons waarskynlik dadelik teruggery huistoe. 
Nie almal het rugby gekyk nie en daar is selfs hard tydens die rugby aan die kinderprogram gewerk. Hoe opgewonde lyk Greg nie!?!
Hier wys Christiaan vir Jana hoe om die patroontjies te bou en die mannetjie is regtig baie slim. Jana het die matjie wat hy gebou het nader getrek en daarop gaan sit om te kyk hoe word die ander speletjie gespeel. 
Natuurlik as die kleintjies by ons kuier is musiek an veral Afrikaanse kinderliedjies hoog op die lys. Nelmari het die musieksak uitgehaal en gou-gou was almal besig met hulle eie instrument en speletjie en dit lyk asof hulle dit geniet. Kyk hoe lekker lag klein Jenny. 
Jenny is nie seker watter lawaai sy wil maak nie en moet besluit tussen die klokkies en balletjies. Ek het eers later gesien haar bloesie met "Music" pas eintlik goed by die aand. 
Dan is dit etenstyd en alhoewel die mamma's vir elkeen hulle eie kossies ingesit het weet julle natuurlik dat dit normal is vir kleingoed om liewers ander kos te eet. Jenny ignoreer die pasta en mmm mmmm die ertjies en pampoen. 
Klein Jana geniet dit net so maar sy sit op tannie Charmaine se skoot al wil sy self eet. 
En hoe later dit geword het, hoe meer is daar gedans, speel en sing. Jennifer besluit dat sy te warm kry van al die rondhardloop en liewers sonder klere die simbale wil speel. 
Nelmari probeer 'n ruskansie kry, maar die meisies sit lekker bo-op Nelmari en maak groot lawaai. 
Dan raak alles teveel vir Jenny en sy vat 'n powernap saam met Nelmari.
Maar met al die son en stof en sand bly die "plantjies" nie groen nie, en is daar gister besluit dat ons in die tuin gaan werk. Hier word die stowwerige bleek gebakte plante ingebring. Die honde verstaan nie die bleek goed nie. 
Die plante is te dood om gewas te word, maar die klippies word mooi skoongemaak. 
Dan word mooi nuwe groen plantjies in die potte gesit. 
Hulle kry ook voeltjies en bytjies en skoenlappers om dit vrolik te laat lyk en Dee, die kat verkyk hom aan die maklike prooi. 
Hier is van hulle van naby. Die vlerkies kan mooi in die wind beweeg. 
Dan gaan die tuin na hulle staanplek toe. Kyk hoe warm is dit, die kamera stoom sommer toe. (Dis nou half tien in die aand en die temperatuur wys steeds 41). 
mense hulle is in die kombuis 
en in die badkamer en orals!! Ek het soos een van daai CSI fotograwe gevoel toe ek deur die huis stap om hulle af te neem. Ek het haar maar gevra om te vertel hoekom en die rede vir al die feetjies en hier is haar storie ....
vertel my feetjies 'n storie van 'n tyd of emosie of plek en daarom is hulle almal baie persoonlik en spesiaal vir my en baie verskillend... 
As ek so na hulle kyk, dan sien ek die goeie en swaar tye amper soos mens 'n puzzle sou sien en dan weet ek dat alles tog uiteindelik ten goede uitwerk. 
Dit klink vreeslik ernstig ek weet en die waarheid is dat die meeste van die feetjies vertel van groot vreugde. 
Daaroom is daar n feetjie wat Joy is, 'n ander enetjie wat Sunshine is en 
enetjie wat die son se strale vang elke dag en Qumi is. 
Ander is engel feetjies wat met hulle sagte veertjies my herhinner dat daar iemand is wat lief is vir my. 
Ander vertel tong in die kies vir my dat alles wat ek eet op my heupe sal sit. 
In my badkamer is 'n feetjie wat fluister dat ons vir onsself moet lief wees en onthou dat ons spesiaal is. 
Daar is feetjies wat in my handsak bly as ek op vakansie is en enetjie wat van Nieu Zeeland af saamgekom het met haar wolrokkie en vlerkies en as ek so kla oor die hitte dan onthou ek dis baie erger om koud te kry. 
Sommige feetjies kom spesiaal oor Kersfees om vir 'n rukkie in die kersboom te bly. 
Daar is 'n sterk feetjie wat my deurwag is en nog een wat die boodskap dra dat ek nie self moet probeer om my lewe te beplan nie, maar dit aan Vader oor te laat. 
En so kan ek aan en aan vertel totdat julle skree genoeg!!!! want daar is amper sestig feetjies wat saam met my in die woonstel bly.
Klein Christiaan het saam met pappa Siegfried, mamma Mariette en oom Jaco kom kuier en ek is verstom met sy woordeskat. Hy het die oulikste manier van praat en ek en Nelmari het hom vreeslik geniet. 
Die ou het bietjie trein-trein op die mat gespeel en gou gou was pappa Siegfried ook besig om saam te speel. Dankie vir julle kuier ouens. 
Dan 'n ander gesiggie wat julle behoort te herken is klein Jennifer. Sy word groter en ouliker by die dag. Sy is ons Abu Dhabi kleinkind en praat net so oulik. Ons het haar sing en dans vreeslik geniet. Sy is 'n groot Barny fan en sing graag "I love you".
Natuurlik is sy 'n meisie en moes ons haar bietjie touwys maak om te shop. Hier vat sy en Nelmari die pad in Al Wahda mall. 
En soos julle weet word die kleintjies nie moeg nie, dis die mense wat agterna hardloop wat moeg word, so Nelmari besluit om haar liewer te dra. Dankie Sonia dat ons bietjie met julle oulike meisiekind kon kuier.