Reenboog skool

Verduidelik nou vir iemand hier wat is ons nasionale drag of amptelike taal ens en jy kry hierdie frons wanneer die syfer 11 gebruik word. Hoe kan mens 11 van alles he en nog in vrede saamlewe? (Ons doen nie regtig so goed daarmee nie). Net 'n paar daggies terug vertel ek vir Nelmari hoe geseend sy is om vanaf KG (kindergarten) tot Graad 11 in dieselfde skool te kan wees en op hulle internasionale aand hoor ek dat hulle vanjaar skoolkinders van 56 nasionaliteite vanjaar het! 56!!! dis nie sommer bietjie nie. So hoe kry jy die skool om dieselfde trots te he as daar soveel verskillende gebruike, tradisies, geskiedenis ens is.

Die laaste drie jaar het hulle begin om 'n internasionale dag/aand te hou waar almal wat wil ietsie van hulle land wil kom "af show" vir ander om te sien. Daar is gesing en gedans deur baie van die lande.

Dis vir my goed om te sien hoe die kinders al sit hulle in die buiteland nog hulle eie tradisionele dansies kan doen.

Elke item, goed of sleg is met 'n gejuig begroet en al was elke item van 'n ander land, was die toeskouers van een skool.

Nelmari, een van die lede van die internasionale komitee het darem so elke nou en dan iewers agter 'n gordyn verskyn, terwyl hulle gewerk het en partykeer het sy net haar arm uitgesteek vir 'n foto :-).

Na die sing en dans is die verskillende lande se nasionale drag tydens 'n modeparade gewys.

Iemand wat wil raai van watter lande hierdie kinders is?

Klein en groot het aan die modeparade deelgeneem en elkeen was trots op hulle land.

Party van die rokke was baie mooi. Soos altyd het ek gewonder hoe die Suid-Afrikaners hulle nasionale drag sien :-).

Hier in die UAE is die Saffers-drag beslis 'n rugbyhemp en die twee manne het ernstig probeer "cool" lyk.

Maar nog was dit nie die einde van die aand nie en het elke land stalletjies gehad waar hulle tradisionele kosse vir proe gehad het.

Natuurlik sou ons die stalletjie wat biltong, droewors, vetkoek en maalvleis, malvapoeding, melktert ens ondersteun. Die ambassadeur se vrou en haar dogters het die stalletjie beman en kyk net hoe skuldig lyk Elriza...wat eet jy hm?

Was lekker om so saam met al die ander te kuier en lekker om so trots te wees op al ons SA-kinders.

Huis en kinders

Die laaste paar weke het dit darem dol gegaan en ongelukkig 'n vakansie by die huis waarna ons uitgesien het, moes uitgestel word. Natuurlik was ons klein bietjie suur vir almal wat langs die SA waters kon wees en het ons hard probeer opmaak met die plaaslike dooie see.

Oppad terug van die see het ons darem so 'n bietjie SA gehad met 'n besoek aan die eerste Spur hier in die UAE. Ok ek weet baie mense is nie noodwendig mal oor die spur nie, en dis beslis nie 'n plek vir fancy eet nie dis 'n gesinsrestaurant, maar as jy nie naby een is nie, is 'n Spurbesoek iets baie spesiaal.

As mens mooi konsentreer, dan kan mens amper dink jy's by die huis .... Alles lyk baie dieselfde, selfs die spyskaarte ..... maar en dis 'n groot MAAR van Nelmari, hulle het nie cream soda nie.

Nog iets wat ons nog meer laat huistoe verlang het, was 'n besoek aan die sirkus. As mens so gekyk het na die klein en groot kinders se opgewondenheid om by die sirkus te wees dan weet jy al het daai ou net Arabies gepraat, maak dit nie saak nie. (terloops al die aankondigings was in Arabies).

Klein ring en net leeus en slange en mens verlang na die sirkus toe ons kinders was. Was dit soveel groter of was ons net soveel kleiner?

Terwyl ons hiermee besig was, het William in die Kaap gekuier en Monica rondgewys. Ai dis mos hoe 'n see moet lyk en ruik. Hier soek die twee see diere in die poel

en dis wat die ou met sy waterkamera afgeneem het.

Daar is ook ernstig in die Kaap gekuier en rondgewys. Is dit nie een van die mooiste berge ter wereld nie?

Mens kan sien julle het die kuiertjie geniet seun en jou kamera, nou dat dit weer 'n battery het neem mooi foto's :-) (jy moet nou nie soos tannie Ronelle raak en die battery pap hou nie ok)

Is dit al soveel jare later

Dit voel regtig soos nou die dag dat ons nog vir klein Emily probeer melkies gee het. Die klein meisie het 'n baie sterk wil van haar eie gehad en wou slegs haar mamma se melk he en ons kon regtig op ons kop staan aan die begin sy het net geweier.

Nou is dit vier jaartjies later en ons hou partytjie. Alhoewel sy nou makliker van ons kos vat :-), is sy nog steeds 'n klein meisietjie met 'n baie sterk wil en persoonlikheid van haar eie. Nelmari kry dit reg om haar te laat lag vir die tannie met die alewige ou kamera.

Dis speletjiestyd en die maats is baie geintereseerd in wat Marina vir hulle gaan laat speel. Kyk net hoe groot het ons "ander" kleinkind Jennifer ook geword.

Nelmari en Elriza bestudeer ernstig die gesigverf voordat hulle op die klein dogtertjies se gesiggies begin teken.

Dan is dit weer speletjies tyd en nou is die verjaarsdagmeisie al hartlik moeg van alles. Wys net mens moes 'n bietjie gerus het toe mamma gese het jy moet. Ons groot meisies, Nelmari en Elriza wys en speel ook saam.

Siende dat mamma 'n Saffer is en pappa van Mexico is dit belangrik dat 'n paar mexikaanse tradisies ook gevolg word en hier is die kinders besig om 'n "pinata" te slaan vir lekkergoed terwyl van die Mexikaanse gaste 'n tradisionele liedjie sing.

En dan eintlik is die lekkers orals oor die vloer en almal gryp handevol. Selfs Elriza tel op :-).

Die verjaarsdagmeisie en haar maatjies blaas ook seepballe.

Dan is dit tyd vir die verjaarsdagkoek en kersiesblaas. Nelmari se pienk en pers prinses koets het toe baie mooi uitgekom. En natuurlik was daar interessante Mexikaanse en Suid-Afrikaanse eetgoed.

Klein Dante het alles met 'n baie vrolike gesiggie dopgehou en ek's seker hy het gedink hoe hy gaan koek eet op sy eerste verjaarsdag nog 'n klomp maande ver.

Daarna 'n die verjaarsdagmaatjies cupcakes wat Nelmari gebak het versier en dit was 'n lekker soet gemors.

Vir oulaas 'n glimlag vir die kamera saam met Nelmari. Ons wens jou 'n wonderlike jaar toe klein Emily, ons is baie lief vir jou.

Lekker naweek julle almal

Rondom die water

Terwyl James en Leane in Mauritius "watertrap" en Eddie en William by die Kaapse see rondhang, het ons darem ook by die water gekuier.

Tydens ons trippie na Fuijerah het ons besluit om "waaghalsig" te wees en op een van die bootjies tot by die eiland te vaar. Groot was die verrassing toe dit net ons in 'n motorboot is met 'n gemeet-aan-die-land-se-standaarde-omstuimige-see. Ek moes maar mik met die kamera en hoop dis 'n prentjie van die see en/of mense en nie die water wat opspat teen die boot nie.

Die eilande was redelik beskerm teen die wind en dit was regtig pragtig daar. Dis 'n baie lekker plek om te snorkel. Ons was deurgestamp en baie bly om weer terug te wees op land.

Die aand was die twee meisies heeltemal uit hulle nate en het gewawiel op die gras en sand. Was nie lank nie of een van die "see"katte kom soek aandag by Nelmari en daarna het sy ons die heeltyd gevolg. Foto regs onder kan julle haar in die hoekie sien saamstap langs die see. Wens ek kan iets doen aan hierdie diere-magneet wat Nelmari het ....

So lyk die dorpie van Khor Fakkan waar ons gebly het. Dis pragtig so met die see en berge en mens kan amper dink jy's by die huis.

Baie groot skepe vaar langs hierdie kus verby en dis seker al aanduiding dat dit regtig oopsee is en nie 'n dam nie. Miskien is die krappe ook 'n teken ... kyk net hoe groot is hulle.

Lekker res van die week vir julle!

Liefde

Die wittebrood …..

Die kinders is nou amper ‘n week terug van die wittebrood en hieronder is ‘n stukkie met foto’s wat Leane met ons deel oor Mauritius…

Die ‘honeymoon’ het begin met 2 dae by die pragtige Kennedy’s Beach Villa in Onrusrivier voordat ons die Vrydag vertrek het na Mauritius.

Ongelukkig het ons vlug eers laat in Mauritius geland en was dit al donker. Na wat na ‘n baie lang tyd gevoel het om deur paspoort beheer te kom, is ons opgetel deur Thompsons se bussie. Dit was ook die eerste keer wat ons ervaring het van hoe die mense op die eiland bestuur. Dankbaar dat ons veilig by die hotel aangekom het, is ons na ons kamer geneem wat een van net twee honeymoon suites is by die hotel.

Die volgende oggend is ons baie verras deur die see uitsig vanaf ons kamer en bederf met ‘n massering by die hotel se spa om van die ‘jetlag’ ontslae te raak.

Na ‘n paar dae van lekker lui wees by die hotel het ons besluit om ‘n toer van die suidelike dele van die eiland aan te durf.

Inkopies in Floreal en Curepipe was eerste op die lys waar ons gaan kyk het hoe glas geblaas word en model skepies gemaak word. Curepipe is ook die dorp net onder aan ‘n onaktiewe vulkaan.

Daarna het ons die Hindu’s se heilige meer gaan besoek wat se naam direk vertaal kan word na “soos die Ganges”. Hier word daar ook ‘n jaarlikse ritueel gehou soos by die Ganges waar mense van Suid Afrika ook gaan om water te skep uit die meer.

Aangesien dit ‘n heilige meer is mag daar nie vis gevang word nie en dus daar ‘n oorpopulasie van visse is.

Die suide is bekend vir sy mooi natuur en was bevestig deur die pragtige uitkykpunt by Grand Bassin waar ons ook lekker ‘souvenirs’ kon kry. Na ‘n lang dag op die pad kon ons stop vir middagete by ‘n oulike restaurant in Le Morne met die mooiste uitsig van die suidkus.

Nog natuurskoon het gevolg met watervalle by Chamarel asook die bekende “seven coloured sands” wat die gevolg is van die verwering van die vulkaniese gesteentes.

Hier was ons ook verras deur die groot land skilpaai wat baie hou van al die aandag wat hulle kry van die besoekers.

Na ‘n paar dae van ‘eiland lewe’ en als doen wat toeriste doen, is daar verder niks spesiaal aan die eiland nie. Veral nie aangesien die eiland baie gemik is op Europese toeriste en dus die pryse ook in euro is nie. Mauritius is wel idillies mooi en die moeite werd om ten minste een keer te beleef.