William se "time capsule"

Vyftien jaar later ....   

As 11 jarige het William en sy klas vir hulle 'n timecapsule gemaak en goed daara ingebere wat vir elkeen van hulle op daardie stadium belangrik was.  Groot opgewondenheid toe dit tussen sy speelgoed ontdek is.  

Die blik het nie eers genoeg spasie vir sy naam gehad nie, en hy het toe sommer om die hoek geskryf ;-).  

Selfs die oopmaak het 'n glimlag ontlok toe hy sien dat selfs die bladsye wat hy gebruik het uit 'n tydskrif om dit toe te draai, eintlik deel van sy huidige beroep beskryf.   

Tipies William is elke dingetjie versigtig een-vir-een uitgehaal en bekyk.  'n Klomp lee gunsteling stokkielekker papiere!  Rede onthou hy dat dit nie ingepas het met die stokkielekkers nie, toe eet hy solank dit en hou die papiere met die "tatoo's".  Ook een van sy micro-masjien karretjies was in die blik.  

Duidelik het hy nie baie plek gehad vir goed nie, en is papiere en foto's meestal die inhoud.  'n Kaartjies was sy ouma vir hom gegee het voordat ons buiteland toe verhuis het.  'n Foto van die eerste "Fis" wat hy gevang het (ek dink nie hy het ooit daarna weer visgevang nie), 'n foto van hom en sy best maatjie wat eet en klomp ontwerpe.  

Hy is vandag nog net so lief om projekte met tekeninge te beplan voor die tyd.  'n Briefie om te vertel wie hy is en waarvan hy hou, nog ontwerpe en 'n paar geldmunte.  

Die blik mag dalkies nie heeltemal sin maak nie, maar in alles kan ek nog steeds vir William van vandag sien :-).

Kindertyd en speelgoed

Hoe ver kan mens terugdink en onthou wat was jou gunsteling speelgoed toe jy klein was?  Snaaks genoeg ek ontmoet my hondjies waarmee ek in die bad gespeel het, en dan onthou ek my regte troeteldiere, en my boeke en hoe ek graag lego gespeel het ... ander speelgoed is vaag.  Maar ek onthou hoe ons as kinders op ons fietse rondgery het, den's en foefieslide gebou het, paddavissies gevang het en sommer net allerhande ander speletjies buite.  

William het hierdie week kom kuier en deur sy ou speelboks gegaan en dit was nie net vir hom lekker om alles weer te sien nie, maar ook vir my om te sien hoe hy dit onthou :-).  

Die eerste speelding wat hy uithaal is die lelikste dinasorus handpop wat hy van sy ouma gekry het voordat ons woestyn toe gekom het en vir baie lank 'n groot gunsteling.  En so tussen die lego fase deur het sy mikromasjien fase.  

Alles is oopgemaak en hy het geweet as die kleinste van stukkies nie daar was nie en het gou-gou gewys waar al die geheime knoppies was wat dinge oop en toe gemaak het .... hierdie klomp klein masjiene van hom is nou waarlik versamelaarsitems. 

En 'n lego-mannetjie/ding wat gebou is en net so gebere is.

Seker dit was vir hom 'n lekker "speeltyd" so in die ou bokse in.

Wat vang Nelmari aan?

Net nou die dag toe sy weg is om te gaan swot, kan nie glo dis al ampertjies 3 jaar nie.  Ek vir een is baie bly daar is iets soos sosiale netwerk, want dit beteken ons kan deel wees van alles en foto's sien ... wat ons partykeer nie wil sien nie en ander wat ons wil sien :-).  

Nog nie in al die "jare" daar 'n studieboek foto gesien nie, maar ek dink dat sy meeste van haar praktiese vakke baie geniet.  Nie regtig die spies in die woestyn gegooi nie, en daar is nog skaafwerk aan die styl nodig, maar dit lyk asof dit lekker was.  

Dit was vir my baie snaaks toe sy vertel van die gimnastiek want ek kon haar net nie op 'n balk sien nie, maar hier is die bewyse ... seker dit het met 'n groot poging en oefening gebeur :-).   

Deel van hulle studie is ook om by een van die spesiale skole te gaan help met sport en oefening.   

Die dans klas net so nou die ander dag het seker ook sy eie storie om te vertel.  Nelmari jy het nie dieselfde "pose" as die ander nie!   

Verlede jaar tydens die Zambia omgee projek het sy vertel wat sy voel moet haar spesialisasie veld wees en dit lyk asof sy en haar klient die oefening geniet.  

En dan kan mens seker nie waterspeletjies as "studie" kwalifiseer nie of kan mens?  Dit lyk elk geval na groot pret.

Op die oog af lyk sy nogal besig met al hierdie aktiwiteite .... so sonder die boeke!

Lara terug in die dorp

Alhoewel ons lekker vakansie gehou het en die toer na die Bybellande geniet het, het ek baie uitgesien na die kinders se terugwees in die woestyn en ja veral vir Lara :-).  Daar was maar die minimum foto's in die 6 weke wat hulle weg was, en ek het uitgesien om te sien en hoor wat sy nou bygeleer het.  

So die juffrou het heeldag kom kuier op haar mamma se verjaarsdag en ons het dit vreeslik geniet.  Eers bietjie geswem, maar die water was so warm dat die sweet mens skoon afgeloop het.  

En daar is baie nuwe woordjies en dinge om te se terwyl die vingertjie wys wat sy bedoel.  

Sy het onthou van die baba wat huil en was meer as gewillig om die baba te sus totdat hy ophou  huil.  Shhhh het bygekom toe die geskree darem te lank aanhou.  

Maar gee haar iets wat soos 'n armband en sak lyk, en sy is vinnig reg om tata te se en reg om te shop.  

Haar aandagspan is goed en sy kan lang tydjies konsentreer en was baie oulik om die bakkies opmekaar te stapel.  

Koekies en kos is woordjies wat sy goed ken, en haar mamma en pappa doen goed om die regte woorde te gebruik ipv babataal.  Maar noem dit by die naam en sy loop saam totdat sy dit waarvan jy gepraat het kry :-).   

Tannie Elriza het 'n geskenkie gekoop en sy en Leane het omtrent gesukkel om die wiele vas te kry.  Lara het so half ongeduldig geraak en wou hulle die heeltyd wys waar die wiele moet wees.  Sy was baie bly toe hulle eintlik klaar is met die bou.

'n Regte klein patroon en dit was so lekker om haar vir 'n hele dag by my te he ... ek hou daar is sommer nog baie sulke dae!