‘n Wonderlike geleentheid

Net so na die kuiertjie in die Kaap het ek en Nelmari 'n wonderlike geleentheid gekry om saam met Elriza en Charmaine by 'n projek in Johannesburg te help. Sonder om die hele storie te vertel .... kyk gerus hier vir die storie.

'n Pastoor in Johannesburg het 'n behoefte/nood raakgesien om 'n kleuterskool in 'n moeilike gebied te begin. Die ouers het vroeg soggens gaan werk en met die ouer boeties en sussies op skool, het 6 jariges partykeer na kleiner boeties en sussies gedurende die dag gekyk. Vir die skool het sy net 'n gebruik van 'n ou koue slaghuis kon kry en met hulp is daar later matte, stoeltjies en oa tafels aangekoop. Die plek is regtig soos 'n yskas en met die koue weer in Johannesburg het ons onsself behoorlik warm gebewe.

Die eerste dag het ek en Elriza met die leiers van die skool en omliggende kleuterskole gewerk en hulle oa bekendgestel aan 'n oulike boek waarmee hulle deur kleure die kinders meer van die evangelie kan leer.

Terwyl ons besig was het Nelmari en Charmaine vir die kleuters nuwe liedjies geleer en die volgende dag is een van die lessies ook met die kinders gedoen. Maar gaan lees gerus die hele storie.

Dit was 'n wonderlike geleentheid om te sien hoeveel passie die leiers het wat met die kinders werk en hoe hule met 'n sagte woorde en liefde nie net se nie, maar ook demonstreer dat Jesus vir elkeen van hulle lief is. Ek moet by se dat ek nog nooit 'n groep kleuters so gehoorsaam en in 'n roetine gesien het nie.

Dankie julle dat ons ook kon deelwees hiervan!

Braaivleis, Biltong en ander goed

Ek dink een van die lekkerste "voordele" om so met kinders en jongmense te werk, is die wonderlike mense wat mens so ontmoet en leer ken. Gedurende die naweek het ons die geleentheid gehad om saam met 'n klomp Suid-Afrikaanse jongmense van die Logos Hope boot te kuier.

Vir 'n verandering was dit windstil en selfs effens koel en kon ons lekker in ons kompleks saam met hulle en van ons jongmense hier in die dorp braai. Ek sal later nog meer van die boot vertel, maar hierdie jongmense "commit" hulself tot 2 jaar diens sonder salaris. Meeste van hulle se kerke by die huis dra hulle koste.

Nou nie my gunsteling nie, maar dit het verseker die ouens van die boot se aand gemaak, pap en sous .... alhoewel die biltong voor die tyd ook soos ysblokkies in die somer hier verdwyn het.

Leane skep ook. Alhoewel ons hulle bietjie probeer "treat" het met eg Suid-Afrikaanse braaivleis, was hulle ook dankbaar vir net die geleentheid om van die boot te kom en bietjie te kuier.

Lekker kuier terwyl daar geeet word aan lekker melktert vir nagereg.

Vier van die jongmense van Abu Dhabi en twee wat julle behoort te ken :-). James hoekom sal jou hare so staan? En kan julle glo dat ons hier in Abu Dhabi kombersies moes uithaal vir die koel weer!?

Daar is ook bietjie gek geskeer met die langste en kortste van ons. Waar Nelmari ampertjies die langste was, het Leane loshande die kortste prys gewen. Sussie waaroor word daar gelag op die foto onder regs?

Na die eet het die klompie kringetjie gemaak en so 'n paar liedjies saamgesing.

Dit was bietjie donker maar ek kon 'n deeltjie van een van die liedjies op video opneem.

Ons kan regtig trots wees op hierdie jongmense van ons. Om met hulle te praat en te hoor hoe Pa met elkeen 'n pad loop en hoe hulle gehoorsaam luister, is 'n ervaring. Dankie dat julle saam met ons kom kuier het!

2010 ‘n Geseende Jaar

Ek kan dit amper nie glo nie, die jaar 2010 is op sy rug! 'n Jaar waarin Vader ongelooflike dinge tussen 1 Januarie en Desember laat gebeur het. En omdat ek weet Sy planne is nog nie klaar nie, sien ek met groot afwagting uit na die Nuwe Jaar.

Vir my is dit gepas dat my laaste bloginskrywing vir die jaar gaan oor die uitreik na die mense van die Sir Baniyas eiland en die begin van kerkdienste daar. Na die eerste diens so 'n maand terug het hulle gevra vir 'n Kersdiens. Hier is 'n paar van die jongmense en Elriza (wat die boodskap gelewer).

Met baie van die mense wat huistoe is vir die kersseisoen, het daar nog steeds 'n klomp van die Suid-Afrikaners op die eiland, na 'n Baie Geseende boodskap van Elriza kom luister. En alhoewel getalle glad nie saak maak nie, sien ons uit om deur gereelde dienste, Sy Koninkryk net meer en meer uit te brei.

Dis ook altyd lekker vir die "eilandbewoners" om agterna met die besoekers te gesels en kuier.

En soos die vorige keer is ons lekker bederf met 'n middagete. Die Holloway tafel.

Na ete het ons so 'n bietjie gewag vir die bus wat ons weer deur 'n toer op die eiland sal neem.

Almal in die bus reg vir die rit ...

Ek weet ek het julle al die diere gewys, maar dit bly altyd so lekker om hulle in hulle natuurlike habitat te sien.

Hierdie keer het ons die kameelperde van naby kon sien en hulle was almal baie nuuskierig om die kamera van nader te bekyk.

Ai dit kon ampertjies springbokkies gewees het ... mens hoef nie eers jouself baie te verbeel nie.

Soos die vorige keer het hierdie wyfie volstruis regtig die show gesteel. Eers wou sy die hek oopmaak om na ons toe te kom en daarna was sy baie geintereseerd in haar eie beeld wat sy in William se sonbrille sien. Sy wou dit net he. Soos 'n stout kind het sy, nadat sy nie by die hek kon inkom nie, reg voor die voertuig gaan le dat ons nie kon verby ry nie. Ek het geleer dat volstruise beslis persoonlikheid het.

Met die vorige blog oor die eiland het ek vertel dat Leane klippe huistoe gevat het, en hierdie keer het ek haar "gevang" nog vat. Of hulle maak 'n rotstuin by hulle blyplek of sy skuif die eiland so bietjie by bietjie.

Die son amper onder toe ons die boot terugvat land toe om die lang pad terug Abu Dhabi toe aan te durf.

My Nuwejaarsvoorneming is om die heel jaar, in goeie en slegte tye vas te hou aan Sy belofte aan my en julle in Jeremia 29:11 "Ek weet wat Ek vir julle beplan, se die Here: voorspoed en nie teenspoed nie; Ek wil vir julle 'n toekoms gee, 'n verwagting."

Geniet nog die laaste deel van 2010 en Voorspoed vir 2011!

Liefde

Maak nuwe geskiedenis saam met die oue

Ek glo dat ons die afgelope naweek bietjie deel was van "geskiedenis" in dit waarby ons betrokke was en dit wat ons gesien het.

Ons het reeds Donderdagaand deurgegaan na Baniyas eiland sodat die "musiekspan" vir die eerste keer kon saam oefen en is Vrydagoggend met hierdie pragtige sonsopkoms gegroet.

Die meisies voor die diens by die see.

Nie heeltemal seker hoe die eerste Afrikaanse diens op die eiland sou verloop nie, maar soos altyd is Vader getrou. Dit was 'n baie spesiale, geseende diens. Na die diens het die "eilandbewoners" gevra vir 'n Kersdiens en ook 'n diens een keer 'n maand.

Ons het daarna nog op die eiland gekuier en daarvan vertel ek in 'n ander blog.

Wat ek egter met julle wil deel is die feit dat ons wel die eerste Afrikaanse kerkdiens was, maar nie die eerste kerkdiens op die eiland nie, want opgrawings aan die oostelike kant van die eiland wys dat daar oorblyfsels van 'n "Christian monastery" is. Hulle vermoed dit was tot 750 AD aktief en is die enigste vroee aanduiding van Christene in die UAE.

Die eiland is strategies gelee op 'n groot en belangrike seeroete van die Mesopotania deur die Arabiese Gulf na Indie en China. Die Christene van hierdie area was bekend as die "Nestonians" wat die volgelinge van die kerk van die Ooste was

.

Die monastery is gebou volgens die Romeinse argitektuur en hulle kon met 'n "standaard" bouplan die verskillende dele daarvan identifiseer. Verskillende vertrekke oa waar die mense bymekaar gekom het voor die diens, 'n altaar, kapel, gebedskamer, kombuis, klein kamertjies en huisies rondom die monastery is al ontdek en nou is dit net die pynlike stadige uitgrawe proses daarvan.

Die uitreik is ook 'n stadige proses, maar ons is opgewonde oor dit wat Vader vir die eiland en sy mense beplan.

Soveel lekker dinge

Die afgelope naweek het ons afgesit na Sir Baniyas eiland vir twee misies, die een nog in die baie begin stadium en die ander een ‘n groot geheim vir ‘n maatjie se verjaarsdag.

Dis ‘n natuurlike eiland 250 km se ry wes van Abu Dhabi en vandaar 9 km met die boot. Die eiland self is 17.5 km noord tot suid en 9 km oos tot wes. Die lieflikste see en berge wat so 148 meter hoog is wat dit die grootste natuurlik eiland van die kus af maak.

Oorspronklik was dit begin as 'n reservaat vir die Arabiese diere in 1971 deur die toe leier van die UAE, sheikh Zayed. Die naam kom van die Bani Yas tribe wat oorspronklik die eerste inwonders van Abu Dhabi was en volgens opgrawings wat tans daar plaasvind is dit baie baie jare oud. Hier op die foto kan mens die paleis (of huis) sien van die sheikh.

Vandag is dit nie net ‘n plek waar duisende diere vrylik rondloop nie, maar ook ‘n plek waar mens baie voelsoorte te sien kry. Die eiland word die eerste keer in die geskiedenis genoem rondom 1590 as ‘n eiland waar perels gekry is en later gedurende 1820 deur die Britse vlootoffisiere wat in die Gulf kom verken het.

Die sheikh se visie was “greening of the desert” en onder sy voogskap is miljoene bome hier geplant en programme in werking gestel wat die arabiese bedreigde spesies kon bewaar.

Die eiland is die tuiste van omtrent 30 dierspesies oa die arabiese oryx waarvan daar slegs 700 in die wereld oor is, en 400 hiervan word op die eiland gekry.

Ongeveer 36 argeologiese opgrawings is ook besig op die eiland waar bewyse van inwonders 600 AD gekry is.

Dit was so lekker om tussen die diere rond te ry en ‘n bonus maar nie een van die oorspronklike redes waarom ons gegaan het nie. Dit was Charmaine se verjaarsdag en nadat ons gehoor het van die “projek” op die eiland, het ons gedink ‘n oorslaap daar sal vir haar ‘n verrassing wees. Elriza het omtrent al haar dae gehad om vir haar ma ‘n oornag tas te pak vir net ‘n daguitstappie.

Ons het in ‘n personeel-huis gebly met ‘n lieflike strand waar daar gestap kon word en ook waar ons die mooiste sonsondergang kon kyk.

Etes is by die hotel op die eiland geniet en dis regtig ‘n besonderse plek met heerlike kos.

Hulle het ook die mooiste strand en swembad vir die mense wat daar bly. Die eiland het ook allerhande aktiwiteite soos wildritte en kayak ens. ens.

Rondom die hotel is net water en daar is allerhande voellewe.

Die laaste oggend het Elriza bietjie die seewater gaan voel en dit was amper soos ‘huis-see’ want die branders maak sowaar ‘n geraas ook.

Die beste hou ek vir laaste, want die eintlik rede vir die besoek was om ‘n uitreik-aksie aan die 40+ Suid-Afrikaners wat daar bly te begin. Vir watter beter uitsig kan ‘n predikant nou vra as hierdie… Die beplanning is om gereeld die eiland te besoek en dienste vir die mense te hou waarvan die eerste een hierdie maand is. Bid vir ons vir die nuwe uitdaging om Sy Woord met meer en meer mense hier in die Midde-Ooste te deel. Ons glo dat Vader Sy goedkeuring vir hierdie aksie gegee gegee het met skrif wat ook bevestig is.

As ‘n groot bederf het ons teruggery huistoe terwyl die woestyn rondom ons lekker nat van die reen was.

Blessings