‘n Lekker nuwe ontwikkeling

Die naweek weer in Dubai gewees. Het die laaste tyd soveel gehoor in die nuus, tydskrifte en by mense hoe stil Dubai nou is .... wens ek het geweet watter paaie hulle ry, want ons het maar redelik die normale malhuis verkeer op hulle paaie gekry. Dis wanneer mens deur Dubai ry dat jy weer van vooraf waardering het vir Abu Dhabi se beplanning.

So 'n week of twee terug gehoor van die nuwe sport resort wat hulle behoorlik onder my neus gebou het en natuurlik moes ons gou gaan kyk want die tieners en jongmense soek 'n plek vir 'n uitstappie. En watter aangename verrassing was dit nie. Dis nog nie 100% klaar nie, en het slegs 'n "soft" opening maar ek kan al klaar sien dat hier nog baie gekuier gaan word.

Ons eerste besoekpunt was een van die skietbane. Die nuutste tegnologie word gebruik op die professionele skietbaan waar hulle selfs skietlesse aanbied en vuurwapens verkoop. Dit gaan natuurlik deur die proses van polisiegoedkeuring, maar die baan bied selfs persoonlike kluise waar die wapens gehou kan word. Elriza het hier 'n bietjie die laserbaan gaan uitprobeer en dit was nogal groot pret. Pyl-en-boogskiet bane word ook nog op die oomblik gebou.

Die tweede stopplek was die go-karts wat 'n volledige 18 sirkel baan het waar mens kan rondjaag in motors van verskillende kragsterkte. Streng maatreels word hier toegepas en mens moet eers 'n aantal veilige rondtes met die kleiner motor doen voordat jy kan aanbeweeg na die groot perde. Die baan het selfs 'n pawiloen vir die wat wil kyk en aanmoedig. Mens kry die regte klere en valhelm om erg professioneel te lyk wanneer jy jaag. Hierdie lyk na iets wat ons tienerseuns sal wil doen.

Ons het heeltyd gedink dat paintball heelwaarskynlik die aktiwiteit sal wees wat ons kinders voor sal gaan, en kon heerlik rondkyk by drie van die vier bane wat reeds oop is. Hierdie buitebaan met spreiligte as mens in die aand wil speel, is ook die een wat kompetisies aanbied en waar spanne mekaar uitdaag.

Die Pacific World War 2 baan is ook verskriklik oulik. Ons toer het op dieselfde dag as die plaaslike koerante geval, en omdat ek met die kamera rondloop is ons orals toegelaat wat nogal lekker wees. Hulle wou net heeltyd weet in watter koerant hulle foto's gaan verskyn :-).

Ek het gedink die Wilde Weste se baan is die oulikste. Die kinders gaan verseker 'n fees hier he en met baie bloukolle wegstap.

Dan kon ek nie glo dat hulle sommer hier onder my neus twee varswater "lakes" gebou het vir die watersport nie. Hier kan daar allerhande watersport beoefen word en daar word lesse gegee as mens nou nie heeltemal dit self kan doen nie.

Bo en behalwe al hierdie goed is daar 'n equestrian baan waar perdry lesse aangebied word en selfs show jumping. Kleinduif skiet bane word ook ontwikkel saam met 'n offroad circuit vir motors. Daar is 'n swembad, gim, tennis-, volleyball en basketball bane en sokkervelde. Ek klink miskien soos 'n advertensie, maar julle moet weet hierdie plek wat baie baie groot is, is sommer so op my voorstoep gebou sonder dat ek dit geweet het. Ek weet net dat die kinders beslis hier gaan uithang.

Geniet julle laaste rusdag!

Watter soort kruie is dit regtig

Nou een van Nelmari se stokperdjies is beslis shop en daarom, selfs as ons net supermark toe gaan moet daar iets gekoop word. Hierdie keer was dit die oulike weggooibare krappaal vir die katte. Sy het hierdie opblaasstoel voor die tv wat die katte lief is om te knie en wanneer die stoel so stadigaan onder hulle afblaas, dan het hulle die verbaasde gesiggies wat se "ek het dit nie gedoen nie". So miskien het Nelmari gedink die krappaal sal ook goed wees vir die stoel. Natuurlik gooi mens catnip op wat die katte die krappaal nog meer sal laat gebruik .... Die sakkie catnip lyk vir my soos iets wat jou in die moeilikheid kan kry in SA, maar ons strooi bietjie oor die paal en jinne toe begin die pret vir ons en kopseer vir die katte.

Dawn as die oudste straatkat het die eer om eerste te gaan en sy het die krapblok gelek totdat sy met 'n hengse hoofpyn gesit het. Haar andersins skeelogies het sommer reguit gekyk.

Toe is dit Nelmari se kat, Pixie se beurt. William noem haar die "sosiaal wanaangepaste kat", maar die catnip het dit verander. Na haar dosis het sy sommer net orals gele en slaap. Selfs afgeval waarvoor ek te stadig was om 'n foto te neem.

Pancakes die rusige katjie wou net haar kop wegsteek en slaap. Baie nuuskierig gewees om te sien hoe die groot mannetjies straatkat Waffles gaan reageer ... maar die man het die wyfie katte goed uitgekyk en besluit van hierdie krappaal bly ek wag - ek maak nie my naam gat nie. Hy loop sulke wye draaie daarom.

Die goed het die katte regtig so deurmekaar gemaak dat ek selfs twee naby mekaar kon afneem sonder dat hulle baklei. Nou wonder ek net, wat is catnip regtig. Hulle se dis 'n kruie, maar hoekom het dit so 'n effek op katte? Amper alle katspeelgoed kom met catnip... is dit regtig goed vir hulle of is dit goed vir ons omdat dit die katte besig hou?

Groete van 'n hittige Abu Dhabi

Toegang tot die eiland

Met Nelmari wat nou haar laaste skooleksamen skryf, was ek die laaste tyd enige tyd van vroeg tot middag oppad eiland toe om haar by die skool af te laai en elke keer was daar honderde motors wat almal ewe ongeduldig is wat saam met my op die pad is. Mens mis die dae toe die dorp heelwat minder motors gehad het. Ek besef net weer dat hierdie dorp verskriklik gegroei het in sy kort lewe en dat onsself 'n paar nuwe toegangroetes tot die dorp/eiland beleef het.

Op hierdie foto wat ek van die internet af geleen het, kan julle mooi sien dat die dorp Abu Dhabi reg rondom hom water het.

In 'n boek wat ek gelees het, skryf hulle hoe hulle met 'n klein roeibootjie van die eiland na die vasteland geroei het. Die wagpos was die geboutjie op die foto onder regs.

Met ons koms was daar nog steeds net die een brug, maar daar was geboue en bome is orals begin aanplant. (Foto ook vanaf die internet)

Op 'n stadium het die verkeer meer geword en 'n tweede identiese brug is gebou.

Die ou waghuis is omskep in 'n museum en reggemaak en ek wonder hoeveel mense het dit al besoek omdat dit so half uit die dorp uit is.

Elke keer wat ek onderdeur die brue ry - dit is oppad na een van ons gunstelinge eetplekke - probeer ek altyd 'n foto van die toring neem want ek het nooit geweet hoe lank gaan dit nog staan nie. Hierdie mense het vroeer nie veel aandag gegee aan restoureer nie, maar ek sien darem die toring word reggemaak.

En toe rondom verlede jaar is daar weereens 'n brug gebou om te help met die toenemende verkeer.

Hierdie foto is deur 'n helikopter maatskappy geneem en wys baie mooi die drie brue langs mekaar met nog steeds die toring en waghuis te siene.

Die drie brue is al lankal nie meer die enigestes wat toegang tot die eiland verleen nie. Dit maak nouwel die verkeer bietjie beter, maar hoeveel motor kan die eiland nog vat. Ek weet ek en klompe ander motoriste voel dis nou genoeg. Wonder as hul die motor en brandstofpryse opstoot of dit 'n verskil sal maak - ek sien nie juis dat dit in SA 'n verskil maak nie.

Kuns in die sand

Begin van die maand is 'n paar sandkunstenaars ingebring om te kom "sandkastele" bou. Net so vinnig soos hulle hier 'n paviljoen sal bou wat duisende kan hou vir een dag en dan na die naweek opbreek, so vinnig is 'n groot deel van die sypaadjie in 'n strand gemaak waar die ouens hulle kunswerke kon maak. Ek dink nie die "kastele" was so indrukwekkend soos die vorige keer nie, maar dit is darem nog steeds 'n kuns om sulke werk te maak.

'n "Sandberg" van gesigte.

Die groot moskee teen 'n sandduin en ander arabiese geskrifte.

Hierdie een is vir my die mooiste, een van die ou fort.

Nog kunswerke van kamele en forte. Daar was ook 'n sandhoop waar kinders hulle eie kastele kon bou en rye stalletjies wat arabiese goed verkoop het.

Toe ons 'n dag na die uitstalling by die strand stop, was die sypaadjie weer heeltemal skoon en mens kon nooit raai dat dit vol sand gele het nie.

So op die Moedersdag

Die meeste van julle weet mos dat ons eintlik hier in die woestyn bly. Of op 'n eiland in 'n woestyn wat so ontwikkel is dat mens km ver moet ry om deesdae in die woestyn te wees. Die ontwikkeling die afgelope jare was iets ysliks en dinge het so verander, en nou praat ek nie net van die geboue nie.

Met ons koms na Abu Dhabi baie baie jare terug toe daar nog meer woestyn was, moes ons in 'n apartment bly en een van die dinge wat ons gemis het hier, was voeltjies. Hier was regtig min voels en al wat jy gesien het was die Indiese spreeus wat partykeer die katte op die 14de vloer kom terg het. Selfs 'n vlieg wat hoog moes vlieg of met die hysbak opgekom het, was 'n seldsame verskynsel in die woonstel. Ek onthou dat ons destyds, (so rondom 2000) tydens 'n vertaling van 'n bybelstudie vir die eerste keer in 'n lang tyd 'n voeltjie gehoor het en dit was so 'n groot blessing.

Vandag is ons baie gelukkig om in 'n villa met 'n klein tuintjie te bly. Nie dat ek in die tuintjie kuier nie, maar ek kan darem by die rekenaar sit en uitkyk op 'n grasperk. Daar is gedurig 'n klomp voels, meestal maar duiwe wat kom kuier op die grasperk van die kompleks en dit is lekker. Hierdie paartjie het ook hier ingetrek.

Die afgelope naweek het Nelmarki 'n nessie in een van die bome gesien en dadelik die kamera kom gryp om 'n foto te neem.

Vinnig is iets ook binne die nessie opgemerk.

En met al die lawaai is die "iets" wakker gemaak en ek weet nie of die 'n hulpkreet of koskreet is nie.

Al die aanplant van bome in die dorp is so stadigaan besig om net net die weer nie, maar ook die aanvullende inwoners te verander - en ons kla nie, want dis lekker om hulle buite te sien en te hoor. Nuwe lewe so saam met die hittige lente.

Vir al julle Mamma's, ek hoop dis 'n wonderlike dag en dat julle lekker bederf gaan word.

Liefde

Hoe Internasionaal kan mens wees?

Met Nelmari wat nou besig is met haar Graad 12 IB eksamen is daar vir ons seker baie goed wat laastes is en daar sal baie "onthou jy's" wees. Vroeer hierdie maand het die skool weer hulle internasionale aand gehou en was ek daar vir die laaste keer as ouer van 'n skoolgaande kind. Ek wonder of sy besef hoe geseend sy is/was om haar hele skoolloopbaan van KG (kindergarten) tot Gr 12 in dieselfde skool te wees. 'n Skool was deesdae uit sy nate uit groei met net meer as 20 kinders in die laerskool in 'n klas terwyl Nelmari se grootste klas vanjaar Biologie IB met 15 leerlinge en die kleinste een Wiskunde IB met 2 leerlinge was.

Elk geval die Internasionale Aand probeer om die 72 Nasionaliteite wat in die skool is kans gee om bietjie hulle lande "af te show". Almal is betrokke en die kleintjies help met die mannetjies wat hulle in landskleure inkleur en natuurlik was die hoof vasvatter van die aand nie verniet in 'n Springbok hempie nie - wat sal hulle sonder ons Saffers doen.

Studente van verskillende lande het gedans, gesing en gedigte voorgedra van hulle land.

Alles was so kleurvol en die kinders het regtig hard geoefen. Dis vir my so goed dat die skool die kinders aanmoedig om nie te vergeet waarvandaan hulle kom nie.

Die saal was gepak met al die ouers wat kom ondersteun het. Vroeer jare kon die twee seuns nie eers 'n konsert van Nelmari bywoon nie - omdat seuns en dogters geskei was - en nou al is die skool nog geskei, is buitemuurse aktiwiteite ampertjies "normaal".

Na die konsert is daar 'n modeparade gehou waar verskillende lande se tradisionele kleredrag gewys is. Het julle geweet dat SA se nasionale drag in die buiteland 'n Springbok rugbytrui is? :-)

Die klere is baie kleurvol en almal was baie trots op hulle lande se uitrusting.

'n Klomp kinders het aan die modeparade deelgeneem en dit was/is 'n groot gunsteling by die gehoor elke jaar. Maar nog was dit nie die einde van die aand nie en almal is buitentoe ...

Lande het stalletjies buite opgesit met tradisionele kosse en almal kon vat en proe want dit was natuurlik verniet :-). Daar was ook vlae en dinge wat spesiaal van die land is. Soos altyd was die SA stalletjie baie gewild met al die lekker kosse en het ons Saffers ook daar rondgedrom om biltong, malvapoeding, bobotie, vetkoek en maalvleis, melktert, fizzers en boerewors te eet.

Internasionale aand ja, maar met 'n lekker Saffer hart!