Dit voel vir my alles is "on hold". Ek het die afgelope week kans gehad om foto's by 'n "Care Home" te neem. Die ou mensies was nie te opgewonde om voor die kamera te verskyn nie, en om 'n Kershoedjie op hul kop te kry was 'n uitdaging - toegegee ek was 'n vreemdeling vir hulle. Maar hoe later hoe kwater - toe hulle eers in die storie kom, het die glimlaggies op die gesigte gekom en het hulle al hoe meer voor die kamera begin staan. Op die ou einde was dit soveel pret.
Wat my egter opgeval het by die meete van hulle, is almal sit in 'n sitkamer en daar word nie gepraat nie, net iewers na buite gestaar. Watter manier om mens se dag om te kry! Waaroor sal hulle dink? Dink hulle? Wag hulle vir iets/iemand? was van die vrae wat ek myself gevra het. Gaan ek ook so wees as ek ouer is.
Later die dag het my toets gekom en vir geen ander rede (so het ek gedink) die krag wat afgaan, en alles wat ek wou nie, nie kon gebeur nie. Ek het vir my 'n gemaklike plek gekry om te sit en staar ... maar gou-gou het my kop besig geraak met baie goed wat ek nog moet doen, hoe ongerieflik dit is, ens. ens. Het gevoel soos 'n resiesperd in die wegspringblokke, ek wou net he die krag moet aangaan dat ek aan my koplysie kan begin werk. Maar hoe langer ek stil gesit en uitkyk na al die mooi buite, hoe rustiger het my gedagtes geraak en hoe meer het ek begin fokus op wat ek sien, hoe mooi dit is, en oor die EEN wat dit gemaak het en wat Hy vir my wil se.
Ek kon die voeltjies, blomme, berge, sonskyn en selfs 'n verkleurmannetjie geniet en dit alles net omdat ek stil was. Met besige hande, voete en kop sou dit nie gebeur het nie.
Ek is nog steeds nie mal oor al die kragonderbrekings nie, maar as dit is wat God wil gebruik om my te wys/leer dat ek moet stil raak, dan sal ek daarmee deel en die beste van die saak maak. Hy wil dat ek moet stil raak en weet dat Hy God is en dat ek Hom moet sien in alles en almal rondom my. God is in beheer van my lewe en ek moet alles wat gebeur gebruik om Hom te verheerlik.
No comments:
Post a Comment