Deur die Karoo

Verlede week het ek die geleentheid gehad om saam met 'n vriendin die pad tussen Hermanus en Johannesburg aan te pak.  Kyk, ek is baie lief vir die Kaap, maar die Karoo het sy eie bekoring.  Was baie lanklaas dat ek daar gery het, en ek het uitgesien om na die wyd uitgestrekte groot niks met bossies en koppies te kyk.  'n Stukkie aarde wat volkome van reen afhanklik is.

  

En dan vanaf Beaufort val die reen ...

God herinner my dat Hy die persoon is wat reen maak.  Alles in Sy tyd en perfekte tydsberekening.  Die pad is sommer korter en ons kan nie genoeg van die groen kry nie.  Ek kan nie regtig verduidelik nie, maar se die heeltyd vir Charmaine, dit lyk asof alles lewe.  Ek lees later by iemand wat oor die Kalahari na die reen  skryf dat die Kalahari nou wakker is,  en dis presies wat die Karoo vir my na lyk.  Dit lyk asof die koppies, die vlaktes,, die bossies, alles wakker is.  

Ek weet nie van julle nie, maar somtyds voel dit vir my asof daai patroon ook in my lewe herhaal. Erg droe tye waar mens die wolke sien maar daar is geen reen nie, en mens angstig raak oor die wag en nie weet wat om te doen nie.  

Die een ding wat ek wel weet, en wat ek ook nou in die Karoo gesien en ervaar het, is dat, God my nooit alleen los nie.  Hy is altyd daar en in Sy tyd sal die reen val soos wat ek dit nodig het.  Ek moet net geduldig wag en opkyk na Hom toe, Hy is getrou. 

En die reen wat ons soooo nodig het vir al die brande orals in die Kaap .... God is in beheer en Hy sal dit gee wat ons en die land/grond nodig het, in Sy perfekte tydsberekening ons moet net op Hom vertrou.  En terwyl ons wag, laat ons Hom gehoorsaam in alles wat ons doen, die reen is Syne om te gee.